Naar de flooting village in Kompong Khleang in Cambodja

Ook hier geldt weer vroeg opstaan. Probeer vanuit Siem Reap voor zeven uur onderweg te zijn, dan vermijdt je de ergste hitte. Het is een flinke rit, reken op zo’n twee uur heen en twee uur terug, maar wat een geweldige ervaring! Onderweg passeer je namelijk kleine dorpjes, waar de lokale bevolking op de marktjes zit te ontbijten.

Nadat je eerst een flink eind over het asfalt rijdt, sla je uiteindelijk een overharde weg in. De enorme paalwoningen aan deze oranje kleiwegen zijn zowel eenvoudig als kunstig om te zien. Ze hebben hoog boven de grond een soort veranda met vaak blauw geschilderde hekjes ervoor en planten, daarachter is een grote open ruimte, waar hangmatten hangen. Allen kijken aan de achterkant uit op het water, waar de boten liggen. De huizen zijn gemaakt van golfplaten, bamboe of hout, buiten zie je vooral kinderen en binnen zitten mensen om een vuurtje of hangen ze in een hangmat.

Ook in Khleang zelf lijkt de tijd stil te staan. Je kan een boot huren bij het centrale kantoor om verder het gebied in te trekken. Onderhandelen over de prijzen loont, vaak starten ze met vijftig dollar per persoon, maar uiteindelijk betaalden wij dertig dollar voor de hele boot. Dan bereik je de echte drijvende stad, waar de vissers als een soort zigeuners permanent op het water wonen in een soort woonboten of kleinere boten. Er zijn winkeltjes, een schooltje en zelfs café’s.

Een bezoek aan dit gebied is een waardevolle aanvulling op je beeld van Cambodja, als je bijvoorbeeld op rondreis alleen maar een paar dagen in Siem Reap bent. Daar zie je vooral de ’toeristenversie’, vergelijkbaar met Ubud op het Indonesische Bali. Leuk en zeker interessant om te bezoeken, maar het doet geen recht aan de cultuur van het land.