Ultieme 5-daagse wandeltocht door de Franse Alpen: huttentocht Les 3 Vallées

Bind je rugzak om en loop van hut – refuge – naar hut in de Franse bergen. Met een huttentocht in les 3 Vallées geniet je van de zomerse rust in de Franse Alpen en ben je lekker actief bezig op je vakantie. Voor de kosten hoef je het niet te laten. Een meerdaagse wandeltocht in Frankrijk is niet alleen een duurzame manier van reizen, maar ook nog eens heel betaalbaar. Wandel je 75 kilometer mee langs vijf etappes van la Grand Route de Tarantaise?

Meteen het beste nieuws: wandelen in de Franse Alpen lijken nog een hidden gem voor liefhebbers van huttentochten. Waar het in de winter in de skigebieden van Courchevel, Méribel, Les Menuires en Val Thorens flink druk is, ben je in de zomer op de paden veelal alleen met de natuur van het Vanoise Nationaal Park. Met in totaal 240 kilometer aan uitgezette wandelroutes is er plek genoeg voor iedereen in dit gebied rond de Isère.

Het massief van Vanoise telt zo’n honderd toppen, van 2.300 meter tot meer dan 3.200 meter.  Er zijn prachtige heldere, verfrissende bergmeren, rotsformaties, weiden vol bloemen, veel groen en dan zijn er nog de dieren! Het beschermen van de Alpensteenbok – ook wel bekend als de ibex – is de aanleiding geweest voor het oprichten van Vanoise Nationaal Park. Je treft al wandelend in dit deel van de Franse Alpen vast en zeker ook (fluitende) bergmarmotten, gems en steenarenden. Wij zagen zelfs lammergieren bij het passeren van de Col du Bonnet du Prêtre (2.459). Eerst met vijven rustend op een van de toppen en daarna imposant glijdend door de lucht.

De hutten in Les 3 Vallées zijn nog vrij kleinschalig van opzet. In tegenstelling tot berggebieden zoals de Italiaanse Dolomieten of Oostenrijk, vertrek je voor deze meerdaagse wandeltocht in Franse Alpen echt te voet vanuit een van de dorpen. Er komt geen lift aan te pas om je op hoogte te brengen. De meeste refuges zijn alleen in de zomer te voet bereikbaar.

Je organiseert je huttentocht Les 3 Vallées zelf. Er is een voorbeeldroute waarmee je zelf de hutten kan benaderen om er een bed of kamer in te boeken. In de refuges zijn altijd slaapzalen, en soms ook tweepersoonskamers. Wil je deze boeken, vraag daar dan bij het reserveren om, je betaalt vaak iets extra. Douches zijn altijd gezamenlijk, soms gratis en soms met een douchemuntje waarmee je voor een paar euro vijf minuutjes heerlijk fris wordt!

Slaapzaal of kamer

In de hutten trek je samen met anderen op. Door een slaapzaal te delen bijvoorbeeld, maar ook door de gezamenlijke maaltijden. Die worden vaak om stipt 19 uur geserveerd, je schuift gezellig aan bij de andere wandelaars. Soms is het eten wat de pot schaft, vaak vier gangen: een soep, hoofdgerecht met vaak lokale ingrediënten, stukje lokale kaas en dessert. Op andere plekken, zoals in de refuge Lac du Lou, kies je van tevoren een van de heerlijke regionale gerechten.

Lees hier meer over de verschillende hutten waar wij tijdens onze route overnachtten.

Heb je de tijd, begin je huttentocht in Les 3 Vallées dan eerst met een nacht in Courchevel-Moriond om te acclimatiseren op de hoogte. Je vertrekt immers meteen vanaf 1.650 meter en dat vraagt even wat aanpassing. Loop na je aankomst bijvoorbeeld vast eens naar het prachtige Lac de La Rosière. Het is wellicht wat te koud om echt te zwemmen, maar het water is prachtig helder. Je kan er wat eten en mocht je willen zelfs een Via Ferrata doen. Daarmee loop je gezekerd aan staalkabels een route langs de bergwand.

De eerste etappe van de route aan de westelijke zijde van het Vanoise Nationaal Park is een overzichtelijke wandeling van een halve dag. Je legt zo’n 9,3 kilometer afnaar refuge de Grand Plan op 2.350 meter. Het is een mooie groene route. Je hebt meteen de kans om bijzondere planten te spotten en maakt kennis met de ‘verborgen vallei’ aan het einde van het skiresort Courchevel. Sta zeker even stil bij de waterval des Poux. Dit is een voorproefje van het vele water dat je tijdens deze huttentocht Les 3 Vallées tegenkomt. De stijging gaat vrij geleidelijk. Fijn als je voor het eerst een meerdaagse wandeltocht in de Franse Alpen maakt mét rugzak!

Bergmarmotten

Hoogtepunt is wellicht de eerste kans om de bergmarmotten van vrij dichtbij te ontmoeten. Je kan er uren naar kijken. Weet dat je ze vast en zeker nog meer gaat tegenkomen tijdens deze avontuurlijke bergtocht in Vanoise Nationaal Park. Rond 1.950 meter zie je steeds minder planten. Je loopt de laatste kilometers met nog wat klimmetjes naar de afgelegen berghut Grand Plan.

Refuge Grand Plan

Een berghut zoals je je een berghut voorstelt, dat is refuge Grand Plan in de vallei van de Avals.  Met helder weer zie je de gletschertoppen van het Mont Blanc-massief in de verte liggen vanuit je tweepersoons kamer. Eigenaar Laurant runt de herberg sinds 2000 samen met zijn vrouw Isabelle en hun Nepalese vriend Teh Gurung. Direct bij aankomst voel je de gezellige sfeer in de kleine aaneengesloten ruimtes. Met zicht op de keuken, spelletjes voorhanden en het geluid van koeienbellen vanuit buiten kom je hier meteen tot rust.

Het eten in Grand Plan is erg goed verzorgd. Samen met andere wandelaars schep je heerlijke soep uit grote pannen op, geniet van het verse vlees en bijgerechten, proeft de lokale kaas en sluit af met een dessert. Die groepssfeer komt terug op de slaapzalen. Wil je hier een tweepersoons kamer boeken? Wees er dan op tijd bij.

Lees hier meer over overnachten tijdens de huttentocht door de Franse Alpen. 

Hopelijk heb je niet teveel spierpijn van de eerste wandeltocht, maar anders kan je vandaag prima bijkomen. Deze etappe van je huttentocht in Frankrijk is het kortste en minst intensief. Je loopt naar refuge Le Saut in de vallée de Méribel Les Alluees, een wandeling van een kilometer of zeven. Genoeg tijd dus voor een klein extra lusje naar de twee meren van Merlet.

Met uitzicht op massief van Aiguille du Fruit, die je later van de andere kant ziet, kan je hier een heerlijk verfrissende duik nemen. En neem dat verfrissend letterlijk, dit zijn zogenaamde ‘koud meren’. Het water wordt hier niet warmer dan negen graden en ze zijn zo’n acht maanden per jaar bedekt met ijs. En er is een leuk extraatje, zodra je in het water gaat komen tientallen kleine visjes aan je knabbelen!

Je vervolgt je route door een fijn glooiend landschap waarbij je langzaam klimt naar de Col du Chanrouge op 2.529 meter. Omdat de wandeling niet veel fysieke inspanning vraagt, kan je extra genieten van de prachtige omgeving en rust. Zoek een mooie plek voor je lunch rond de top, daarna daal je weer af naar naar refuge Le Saut op 2.123 meter, waar je de nacht doorbrengt.

Refuge Le Saut

Prachtig gelegen aan de rivier, omgeven door de bergen en voorzien van een heerlijk – hopelijk – zonnig terras is refuge Le Saut is een perfecte pleisterplaats voor wandelaars. Omdat het ook goed te belopen is met een eenvoudige vlakke wandeling vanuit Méribel, tref je hier ook dagjesmensen die er een stop maken voor bijvoorbeeld de heerlijke tarte aux myrtilles, de blauwe bessentaart.

Deze hut is met 25 bedden wat groter opgezet met moderne slaapzalen, meerdere douches en ook tweepersoonskamers met stapelbedden. Rond de refuge mag je tegen een kleine vergoeding ook je tentje opzetten, meerdere jongere wandelaars maakten er graag gebruik van!

Omdat je lekker op tijd aankomt, is er volop gelegenheid te genieten van de bergmarmotten die zich hier volop laten zien. Wellicht zie je net als Reisbijbel ook herten tegen de bergwand staan. Heb je zin nog een korte wandeling te maken, loop dan bijvoorbeeld naar Lac du Chanrouge of een stuk de kloof in richting Méribel. Wij zagen daar einde middag veel bergmarmotten! Je hebt hier geen mobiele ontvangst, dus het grote onthaasten en digitale detoxen is begonnen.

Als het goed is ben je inmiddels gewend aan de hoogte, het wandelen met rugzak en de prachtige rust en natuur. Je bent halverwege je meerdaagse wandeltocht in de Franse Alpen. De derde dag van je huttentocht door Les 3 Vallées is de zwaarste etappe. Vertrek na een prima ontbijt dus lekker vroeg vanuit de hut Le Saut en wandel de eerste kilometers door de prachtige kloof langs het water Doron des Allues.

Het is een heel ander landschap dan dat je je wellicht bij een bergwandeling op deze hoogte voorstelt. En het maakt meteen weer duidelijk dat de bergen in de zomer zoveel andere dingen te bieden hebben dan in de winter.Rechts van je zie je het massief Aguille du Fruit, herinner je je nog de frisse duik die je hier gisteren nam aan de andere kant van de top?

Deze derde etappe van la Grand Route de Tarantaise voert langs de wilde Allues-stroom door het natuurreservaat Plan de Tuéda naar de vallei van Belleville. Het is een ruige tocht, waarbij je eerst geniet van de geweldige rode rododendrons en blauwe klokjes van de gentianen bij je eerste – flinke – klim die start bij Chalet de la Plagne. Je klimt omhoog naar de puinhelling van Mont du Vallon.

Onderweg een adembenemend gezicht, Méribel in de verte, de diverse bergtoppen en de eerste – wat vale -sneeuw. Hier komen je stokken goed van pas. Via flinke rotspartijen bij het meer van Borgne op 2.552 meter en wat passages over ijs en de sneeuw – pas op dat je niet wegzakt in verborgen gaten – bereik je het bergmeer net voor de Col de la Chambre op bijna 2.800 meter hoogte. Adembenemend. Misschien kom je een enkele e-biker tegen, mountainbiken gaat hier al niet meer zonder wat elektrische hulp. Zelf lever je vandaag de grootste krachtinspanning.

Plots sta je na een steile klim vanaf het meer in het skigebied. De borden die de drie gebieden Val Thorens, Méribel en Les Menuires op de top markeren, brengen de wintersportherinneringen naar boven. Waar het in de wintermaanden een komen en gaan van skiërs is die met liften worden aangevoerd naar de top, is de zomerse stilte nu weldadig.

De koffie in Val Thorens lonkt. Op de lagergelegen hellingen hoor je de koebellen. Even verderop zie je ze ook. Er is een mobiele melk-plek opgetuigd. Vast niet de eerste die je onderweg ziet, maar het blijft een geweldig gezicht. Al die dieren die op de berg worden gemolken en daarna weer lekker met alle ruimte om zich heen kunnen grazen.

Rustig wintersportdorp

Het hooggelegen wintersportdorp is vrijwel verlaten. Het is jammer dat je zo min mogelijk bagage mee wil torsen, want de winkeltjes hebben nu de beste aanbiedingen voor bergsportkleding en schoenen. Met even zoeken vind je verse koffie. Met die energie kan je het laatste stuk van de route naar refuge Lac du Lou inzetten. Je merkt meteen hoe weldadig de stilte onderweg is, het gebrek aan telefoonbereik en gemis aan verleidingen van winkeltjes en barretjes. Je eigen versnaperingen meenemen is zoveel fijner dan de drukte!

Geniet je de laatste anderhalf uur wandelen van de diverse vegetatie, de rotspaden, houten pontons en de parapenters die je misschien ziet. Onderschat dit laatste stuk(je) niet, maar het uitzicht geeft zoveel afleiding dat je de hut al snel ziet.

Refuge Lac du Lou

De hartelijke ontvangst door Marie, Coralie en Jonathan zorgt er voor dat je je meteen thuisvoelt in refuge Lac du Lou, op ruim 2.000 meter. Deze hut is zomer en winter geopend en meer dan goed onderhouden. De oorspronkelijke refuge voor de schaapherders ligt er nog naast, het comfort was destijds niet te vergelijken met nu, maar het uitzicht was destijds ook al adembenemend! De 33 bedden zijn verdeeld over slaapzalen, de kleinste zaal telt vijf bedden, de grootste acht.

Meteen een eerste kennismaking dus met een slaapzaal, maar met oordopjes heb je vast en zeker een goede nacht. Er zijn veel douches en het diner is overheerlijk. Net als het ontbijt trouwens!

Vervolg na een heerlijke nacht de Grand Route de Tarantaise vanuit Lac de Lou naar de meren Grand en Petit Lac de Montfiot op 2.480 meter. Je loopt nu richting Chalet du Fruit Common. Misschien net te vroeg om meteen een duik te nemen, maar dat kan alsnog bij Lac de la Montagnette. Heerlijk verfrissend, en niet té koud. Met een prachtig uitzicht.

Een aanrader is om ook eens samen met een gids te lopen. Die kan je volop uitleg geven bij de planten en dieren onderweg. Echt verdwalen kan je op deze avontuurlijke bergtocht in Vanoise Nationaal Park niet, maar het wandelen met een lokale gids is extra ontspannen. Ze zien meer dan jij omdat ze de bergen op hun duimpje kennen. Hij of zij weet bovendien de verhalen achter bijvoorbeeld de onbemande refuges die je onderweg tegenkomt. Deze zijn vaak in eigendom van de gemeenten en worden gebruikt door de schaapsherders of wandelaars. Sober, maar vaak wel voorzien van kookgerei en een bed. Neem altijd wel zelf beddengoed mee.

Alpensteenbokken

Chalet du Fruit Common ligt bijvoorbeeld op 2.365 meter. Je hebt hier een prachtig uitzicht op het Grand Perron des Encombres (2.824 meter). Deze verbindt de valleien van Marienne en de Tarentaise. Misschien tref je toevallig net een groep nieuwsgierige runderen. Dit is ook de thuisbasis van een kudde alpensteenbokken en er zijn vale gieren te vinden. En omdat het zo rustig is, is de kans op het spotten van dieren best groot! Ook handig, je kan hier vlakbij je waterfles vullen met vers bergwater.

Je loopt vandaag wat minder hoogtemeters dan de twee voorgaande dagen. Het zijn ruim 750 stijgingsmeters die je in een uur of zeven kan afleggen. De route is veelal op hoogte, waardoor je een prachtig uitzicht hebt. Refuge Gittamelon ligt wat lager in een piepklein dorp, waardoor je bij het dalen zelfs tussen de begroeiing loopt, ook weer eens wat anders. Misschien zie je langs de weg nog bergmarmotten. Deze meerdaagse huttentocht door de Franse Alpen is erg afwisselend, het landschap verveelt geen moment en iedere etappe heeft weer eigen extra’s.

Refuge Gittamelon

Refuge Gittamelon ligt aan een ‘doorgaande’ weg in St. Martin de Belleville. Veel authentieker ga je het niet krijgen. In dit gehucht hebben de kinderen van de boeren de chalets opgeknapt. Ze verblijven er in de zomer, of in de winter per ski, als vakantie-adres. Hier heb je geen wifi, en zelfs geen elektriciteit. Je slaapt in de kelder, waar in een slaapzaal 3 nissen met twee stapelbedden zijn gemaakt, afgeschermd met een gordijn.

Ook hier eet je je buik rond aan heerlijke streekproducten. De sfeer is hier weer heel anders, want ook de Franse buren weten dit zaakje goed te vinden.

Na een goede nacht bind je je rugzak voor de laatste keer om. In kilometers is de laatste passage van je meerdaagse huttentocht door de Franse Alpen de langste. Bijna twintig kilometer. Je stijgt in totaal ruim 1.000 meter en daalt er bijna 1.200. Er zitten geen echt lange steile stukken meer in je hike.
Laat Gittamelon na een heerlijk ontbijt en met een heerlijk lunchpakket in je rugzak weer achter je. Je fles heb je nog even gevuld bij de waterbron en dan loop je via de Cariots naar Bourtacombe. Steek hier eerst de indrukwekkende brug (1.728 m) over, waarna het pad om een diepe kloof slingert en de vallei van Varlossière binnengaat. Hier tref je flink natuurgeweld.

De rivier die de kloof in tweeën verdeelt, staat in de zomer droog en is gevuld met enorme rotsblokken. Bruggen die er ooit waren, zijn weggeslagen door overstromingen en lawines. Al klimmend en klauterend bereik je de overzijde en daar blijkt een nieuwe refuge te zijn gebouwd. Zou jij hier als schaapsherder in dit prachtige berglandschap van de Tarantaise kunnen leven?

Puinhellingen

De vallei biedt afwisselend weilanden en puinhellingen. Je stijgt hier stiekem van ruim 1.700 meter naar bijna 2.500 meter. De stenen veranderen van grote rotsblokken naar groene paden en dan naar oranjerode stenen. Sta af en toe even stil om de overweldigende vallei op je te laten inwerken. De beloning volgt eerst bij de Croix d’Argentière, die prachtig afsteekt tegen de horizon. Met een beetje mazzel heb je – net als Reisbijbel – een strak blauwe lucht en zie je her en der gieren door de lucht zweven.

Via de Col du Chatelard (2.382 m) aan de rechterkant loop je nog een stukje verder over een pad door paarse leisteen naar de Col du Bonnet du Pêtre (2.461 m), de echte top. Een waanzinnige plek om die meegebrachte lunch uit te pakken en op zoek te gaan naar de dieren die hier zo hoog leven. Wie weet zie je dappere wandelaars die de kam links van je durven over te steken, niet geheel zonder risico.

Het is zover, je gaat nu de laatste tien kilometer van je avontuurlijke bergtocht Vanoise Nationaal Park afleggen! Sjor je rugzak weer om, en daal onder de punt van de Roche Violette via een prachtig pad af. Het pad is door de puinhellingen aan de noordkant aangelegd en je ziet het landschap veranderen en steeds groener en kleurrijker worden. Volg de stroom en passeer het chalet van Valbuche (2.100 m).

De paden zijn hier duidelijk zichtbaar en goed voorzien van routeaanduidingen. Wie weet tref je nu ook eens een dagwandelaar, maar de rust en stilte tijdens de huttentocht Les 3 Vallées zijn echt heerlijk. Het pad volgt de bergwand en je steekt wat nattere gebieden over. Die zorgen ook voor weelderige vegetatie en dat is een mooi cadeautje na al die berglandschappen.

Een tikje verradelijk aan deze wandeldag door de Vallée des Belleville is wel dat je meerdere keren denkt dat je het dorp van Nant Brun bijna bereikt, maar dan toch nog een flink eindje moet. Dat komt door de afwisseling in de route en het gegeven dat je langzaam de bewoonde wereld bereikt. Dat is trouwens relatief, want ook dit gebied is in de wintermaanden niet bereikbaar met de auto.

Je maakt nog een klein klimmetje naar het goed zichtbare alpenhuis van de Combes. Daar kan je nog de beroemde Beaufort kaas kakelvers kopen. Vraag zeker even of je ook in het ‘magazijn’ mag kijken. Een redelijk donkere en vooral koude kamer waar de kazen liggen te rijpen. Je kan er ook zachte verse kaas meenemen, maar in de warmte is dat wellicht in je rugzak niet zo’n goed idee…

Een pad leidt je dan naar het gehucht La Sauce en vervolgens naar Deux Nants. Dit is een echt karakteristiek dorpje, met huizen in soortgelijke stijl. Een lichte euforie volgt bij de aanblik: je hebt het volbracht, deze vijfdaagse Grand Tour de Tarentaise, dwars door les 3 Vallees!

Refuge Deux Nants

De refuge heeft een klein terrasje en ligt op een wat hoger punt in het gehucht. Je kijkt prachtig weg over de Alpen en wellicht heb je meteen al wat heimwee naar de bergen. De heerlijke sfeer in de herberg helpt je om rustig te wennen aan de bewoonde wereld. Eet lekker buiten op het terras, geniet van de ondergaande zon en duik daarna heerlijk in het frisse bed!

Lees hier alle informatie over de bezochte refuges!

Er zijn geen reisorganisaties die een kant-en-klare huttentocht aanbieden waarmee je de Grand Tour de Tarentaise kan lopen. Via de site kan je zelf routes bepalen en dan de hutten gaan benaderen die jouw routes verbinden. Wacht daar niet te lang mee, want er is beperkte capaciteit. Een andere optie is om een tentje mee te nemen en te gaan kamperen bij de hutten, of een combinatie te maken. Bekijk hier onze ervaringen met de hutten onderweg en lees hoe je ze kan bereiken.

Je draagt je bagage dus altijd zelf. Wil je met een gids op pad, dan kan je die benaderen via het ‘bureau des guides‘. Dat is zeker een aanrader als je nog niet zo ervaren in de bergen bent. Bekijk hier in welke hutten wij hebben overnacht.

Er zijn meerdere routekaarten waarmee je de tocht kan uitstippelen. Deze bestel je eenvoudig online. Wij namen kaarten en een gidsje mee.